Szczegóły

Odsłony: 484

Ochrona dróg oddechowych przed pyłami, dymami i mgłami toksycznymi. cz1/2.

Witam poniżej część druga.

Pojawiły się w ostatnich latach innowacyjne materiały filtracyjne, uzyskiwane z włókien sztucznych metodą wydmuchu w strumieniu gorącego powietrza (tzw. materiały pneumotermiczne). Istotnym mechanizmem filtracji jest w nich zjawisko oddziaływań elektrostatycznych pomiędzy naładowanym materiałem filtracyjnym i przeciwnie naładowanymi cząstkami aerozolu. Filtry wykonane z tego materiału są bardzo skuteczne gdy bada się je metodą chlorku sodu, szybko natomiast tracą swoje cechy filtracyjne gdy kropelki reozolu neutralizują ładunek na włóknach. Efekt ten uwidacznia się w teście mgły olejowej, ale dopiero w trakcie dłuższego testu.

Są na rynku filtry oznakowane jako P2 niewytrzymujące testu mgły olejowej.
Dla odróżnienia, czy filtry nadają się jedynie do filtracji cząstek stałych (pyłów i dymów) czy również cząstek ciekłych (mgieł) wdraża się obecnie znak rozróżniający podklasy: P2S dla pyłów i dymów oraz P2SL dla pyłów, dymów i mgieł. Co gorsza zaczyna sobie torować drogę na rynek również podklasa P3S.

Dla porównania można podać, że USA konsekwentnie trzyma się swojej krajowej systematyki filtrów i używa dodatkowych testów dla ich oceny. Klasy filtrów wg standardów USA to:

przeciwko pyłom o NDS nie mniejszym niż 0,05 mg/m3
przeciwko dymom o NDS nie mniejszym niż 0,05 mg/m3
przeciwko mgłom o NDS nie mniejszym niż 0,05 mg/m3
przeciwko pyłom, dymom i mgłom o NDS mniejszym niż 0,05 mg/m3
przeciwko pochodnym radonu
przeciwko pyłom i mgłom zawierającym azbest.

1.3. "Wskaźnik ochronności"

Czy opisane do tej pory charakterystyki filtrów pozwalają na dopasowanie ochrony układu oddechowego do konkretnego zagrożenia toksycznym aerozolem?
Nie, gdyż własności filtrów to nie wszystko. Ważna jest konstrukcja części twarzowej (maski, półmaski), a więc całości. Toksyczny aerozol może dostać się pod część twarzową, a następnie do układu oddechowego dwiema drogami:

1 Przenikając prze materiał filtracyjny
2 Przeciekając przez nieszczelności pomiędzy maską (półmaską) i twarzą.

Pierwszą drogę opisaliśmy, a więc możemy z dużą dokładnością wskazać ilość wnikającego aerozolu, znając jego charakter i wyniki testów chlorku sodu i mgły olejowej. Ilość aerozolu wnikającego drugą drogą da się ocenić jedynie statystycznie, testując reprezentatywną grupę użytkowników przez badanie przecieku.
I tu mała dygresja zakładając półmaskę, panowie golimy twarz się dokładnie!! Z popularną obecnie brodą lub kilkudniowym zarostem nie można używać półmasek!!! Ja się ogolilem a i tak koło nosa i brody miałem smugi.

Zastosowany filtr do masek P3

Generalnie szacuje się, że:

- Przez nieszczelności półmaski jednorazowej może wniknąć nie więcej niż: 5 % aerozolu – dla półmaski klasy P1, 4 % - dla półmaski klasy P2 i 0.95 % dla półmaski klasy P3
- Przez nieszczelności półmaski wielorazowej (części twarzowej) nie więcej niż 2 %
- Przez nieszczelności pełnej maski nie więcej niż 0,05 %

Jeżeli doliczymy "przeciek" materiału filtracyjnego i "przeciek" części twarzowej to otrzymamy tzw. "przeciek całkowity". Jeżeli podzielimy 100 % przez tą wartość to otrzymamy krotność zmniejszenia stężenia przed i za maską czyli tzw. "wskaźnik ochronności".
Jeżeli przyjmiemy, że pod maską może być stężenie równe co najwyżej NDS, to liczba "wskaźnika ochronności" określi nam automatycznie maksymalną wielokrotność NDS w powietrzu poza maską.

Są to rzecz jasna wartości szacunkowe, brane z marginesu bezpieczeństwa dla większości pracowników. Proszę skierować uwagą na słowo "większości". Jeżeli nie rozpatrzymy dopasowania danej maski (półmaski) do naszej twarz, to możemy być tę fatalną mniejszością. Proszę również zwrócić uwagę, że producent może poręczać większą ochronność maski, niż to wynika z granicznych wartości przecieków. Jeżeli wytwórca zapewnia, że jego filtry P2SL mają skuteczność 99,9 %, a nie 94 % jak wymaga norma, to przyjmując, że np półmaska ma 2 % przecieku a filtr 0,1 % uzyskujemy wskaźnik ochronności:

100/(2+0,1) = 47,6 a nie 100/(2+6) = 12,5

Tak postąpiła firma "SECURA" ze swoim filtrem P2SL teraz dostępne tylko P3 lub P3 RA:

Filtr przeciwpyłowy P3 RA.

2. ROBLEMY PRAKTYCZNEGO DOBORU OCHRON UKŁADU ODDECHOWEGO

Aby wymieniony na wstępie producent lub spredawca ochron układu oddechowego mógł, bez najmniejszych niejasności wubrać dany model maski lub półmaski musiałby od potencjalnego użytkownika otrzymać konkretne informacje: "mam zagrożenie ołowiem w postaci dymu tlenku ołowiu o stężeniu 1 mg/m3".
W ten sposób nabywca określiłby:
rodzaj substancji toksycznej (ołów),
rodzaj i wielkość cząstek (cząstki stałe o rozmiarze submikronowym),
stężenie (1 mg/m3).
Sprzedawca znając NDS dla tlenku ołowiu (0,05 mg/m3) mógłby stwierdzić, że konieczna jest ochrona zmniejszająca to stężenie 20 razy.

W tym wypadku stosując półmaskę (2 % przecieku) ze zwykłym filtrem (6 % przecieku) uzyskalibyśmy 12,5 krotne zmniejszenie stężenia. Nie zmieniając rodzaju ochrony (półmaska) ale stosując filtr o przecieku 0,1 % uzyskujemy 47,6 krotne zmniejszenie stężenia. Mamy więc opcję: wykorzystać standardowy filtr klasy P3 w pierwszym przypadku (0,01 % przecieku) i 49,8 krotne zmniejszenie stężenia o oporach początkowych 420 Pa lub filtr klasy P2SL o zwiększonej efektywności i oporach 180 Pa. W drugim przypadku osiągamy zwiększony komfort oddychania i niższe koszty ochrony.

Bardzo rzadko, możemy od potencjalnego klienta uzyskać tak drobiazgowego sformułowanie problemu. Częściej natrafiamy się z następującą informację: "pracuję w galwanizerni i mam 15 krotne przekroczony NDS dla chromu".
Reakcja na takie zapytanie wymaga już dużej kompetencji u sprzedawcy. Musi on mieć pojęcie w tym wypadku, w jakiej postaci występuje chrom w powietrzu w galwanizerni. Znając rodzaj realizowanych tam operacji musi on szukać ochrony przed aerozolem ciekłym. I znowu - jeżeli zaleci półmaskę ze typowym filtrem P2SL to osiągnie 12,5 krotne zmniejszenie stężenia; jeżeli założy standardowy filtr P3 - 49,8 krotne, a jeżeli filtr P2SL o przecieku 0,1 - 47,6 krotne.

Warto zwrócić uwagę, że w obu tych przypadkach granicą współczynnika ochronności dla filtrów o dużej skuteczności (0,1 % lub 0,01 % przecieku) wymusza skuteczność dopasowania półmaski o wartości 2 % przecieku. Przekroczenie progu ok. 50 krotnego obniżenia stężenia wymaga zastosowania pełnej maski: (0,01 % przecieku filtr i 0,05 % maska) daje graniczną wartość wskaźnika ochronności 1666). Jeszcze więcej wiedzy wymaga od dystrybutora sformułowanie problemu: "pracuję w lakierni i potrzebują ochrony układu oddechowego".

Jeżeli doświadczony sprzedawca nie zada w tej sytuacji serii dodatkowych pytań ustalających rodzaj zagrożenia, to może przyczynić się nawet do wypadku śmiertelnego. Jeżeli nie mogąc sprecyzować szczegółów przeprowadzi następujące rozumowanie: chyba jest tam lakierowanie natryskowe, mamy więc zarówno aerozol ciekły lakieru w rozpuszczalniku organicznym oraz rozpuszczalniki organiczne w postaci par i gazów. Jedynym rozwiązaniem jest w tej sytuacji zalecenie pełnej maski z wkładami chemicznymi typu A. Jeśli może otrzymać jakieś informacje o występujących zagrożeniach może na podstawie osiągniętego wskaźnika ochronności zalecić półmaskę z wkładami A1 i filtrami P2SL.

3. PODSUMOWANIE

Podstawowym kryterium wyboru ochron są obecnie wytyczne wynikające z norm. W charakterze ochron przed aerozolami toksycznymi jedynie wytyczne to granica wartości NDS-ów dla poszczególnych klas filtrów (2 mg/m dla klasy P1, do 0,05 mg/m dla klasy P2 i poniżej 0,05 mg/m dla klasy P3).399

Takie "mechaniczne" kryteria, jak staraliśmy się unaocznić, nie prowadzą do doboru optymalnej ochrony. W naszej ocenie o wiele lepszym sposobem wyboru ochrony jest spójne trzymanie się analizy "wskaźnika ochronności". Jeszcze lepszym sposobem jest wprowadzenie konsekwentnego systemu dobierania ochron do każdej sytuacji. Taką droga dobiera się ochrony w USA. Obowiązuje opublikowany dokument: NIOSH Respirator Decision Logic, który prowadząc ewentualnego użytkownika krok po kroku, naciska go do coraz bardziej precyzyjnego określenia rodzaju zagrożenia i do kolejnego odrzucania ochron, które w danej sytuacji nie spełniają swojego zadania.

Na podstawie Art dr. inż. Włodzimierza Piłacińskiego, inż. Jana Michalaka

Szczegóły

Odsłony: 5780

Ocena użytkowników: 5 / 5

Cześć

Opis oznaczeń kategorii zabezpieczenia kas i sejfów.

W poniższym artykule postaram się objaśnić co one symbolizują. Albo czego nie oznaczają, chodź dla potencjalnych właścicieli były by one nad wyraz istotne.

 Sejfy to inaczej stalowe skrzynie, szafy służące do przechowywania wartościowych rzeczy i zabezpieczające przed ogniem i włamaniem.

Przeglądając ofertę kaset, sejfów i szaf na broń, spotkamy się z znakami oznaczającymi klasę zabezpieczenia. Certyfikację urządzeń w Polsce przeprowadza Instytut Mechaniki Precyzyjnej w Warszawie.

I tak zgodnie z normą PN EN 14450 obowiązuje dwustopniowy podział bezpieczeństwa. W zależności od wytrzymałości na włamanie przypisuje się im klasę S1 lub S2. Urządzenia klas S1 i S2 są odpowiednie do składowania min. biżuterii, broni krótkiej i amunicji, gotówki, czy ważnych dokumentów. W tych klasach występują z reguły lekkie sejfy meblowe i gabinetowe, czy też szafy na dokumenty niejawne oraz kasetki przenośne . Klasy S1 i S2 rozpoczynają wielostopniową drabinkę poziomów bezpieczeństwa urządzeń zabezpieczenia mienia. 

 Wyższe poziomy zabezpieczeń reguluje inna norma PN EN 1143-1, która opisuje sejfy i inne urządzenia zgodnie z 14 stopniową skalą, pod względem wytrzymałości na włamanie. Poziom bezpieczeństwa, jaki charakteryzuje dany sejf, warunkują wyniki specjalnych testów. Realizuje się je używając wielu narzędzi, rezultat zaś otrzymuje się biorąc pod uwagę dwa parametry - czas trwania włamania oraz rodzaj i liczbę użytych narzędzi.

 Podział na klasy bezpieczeństwa urządzeń zabezpieczenia mienia określają polskie i europejskie normy. To one definiują warunki, zasady i wymagania, jakim powinny odpowiadać urządzenia. Często są dziwaczne i czytając je może nas ogarnąć fala śmiechu. Oto jeden przykład:

 a) Jednym z kryteriów określającym normy dla bezpiecznych pojemników ( spełniających wymagania co najmniej klasy S1 według normy PN-EN 14450 ) jest odporność urządzenia na ataki narzędziami w punktach SU / TP. Brzmi profesjonalnie? Oto przykłady narzędzi do włamania i ich punktacja:

 Nie ma tam wiadomości o grubościach ścianek ani sposobie kotwienia. 

 b) Szafa na dokumenty niejawne lub ściśle tajne klasy 3, musi mieć między innymi: zamek wytrzymały na manipulację przez eksperta, korzystającego z specjalistycznych narzędzi, przez okres 20 roboczogodzin. Tak tylko pytanie co to za ekspert? , który potrzebuje ponad 20 roboczogodzin żeby otworzyć zamek, i o jaki sprzęt chodzi? młotek i przecinak? Czy chodzi o ekspertów z Lock Technologies albo TOOOL?   Bo ci to w kilka minut 98% zamków otwierają.

 Dziwne, ale wracając do tematu.

 Właściwą klasę zabezpieczenia można wytypować opierając się na nic niemówiących nam symbolach, lub na wartość depozytu. Tak, jest jeszcze jeden parametr mówiący, że jeżeli posiadasz daną wartość - kwotę to powinieneś zabezpieczyć ją kasą o określonej klasie:

 Klasa odporności na włamanie S1 do 45 tyś, 

Klasa odporności na włamanie S2 do 90 tyś,

Klasa odporności na włamanie 0 do 228 tyś,

Klasa odporności na włamanie 1 do 456 tyś,

Klasa odporności na włamanie 2 do 684 tyś,

Klasa odporności na włamanie 3 do 1368 tyś,

Klasa odporności na włamanie 4 do 2280 tyś,

 Określenia kwot są dokonywane na podstawie wzoru jednostek obliczeniowych uwzględniających średnie dochody brutto. Tak na marginesie inne będą klasy w Polsce a inne w Anglii. Czyli ten sam sejf będzie miał inną klasę w zależności kraju - dziwne? Być może ale zawsze jest to jakiś parametr i na pewno nam pomoże dokonać wyboru kasy.

 Są również poważne testy, przede wszystkim w wyższych klasach jak np. upadek z 9 lub 15 metrów, albo podgrzewanie sejfu przez kilkadziesiąt minut w temp. ponad 1000 stopni itd.

 Nieco innym przykładem będzie szafa lub sejf do przechowywania broni. Tu mamy problem narzucenia z góry przez ustawę przymusu przechowywania broni w szafach. I tak urządzenie do przechowywania broni powinien posiadać minimum klasę S1. Czy słuszne czy nie, ja nie dyskutuję trzeba mieć to się kupuje im tańsze tym leprze.

 Na koniec: kupując "urządzenie do przechowywania" wiemy jedynie, że w wyższej klasie będzie ono miało w wyższym stopniu skomplikowaną konstrukcję, większą liczbę wykorzystanych zabezpieczeń, będzie droższe (bo badania i materiały  kosztują) no i w rezultacie bardziej bezpieczne przechowywanie. Tak jak pisałem wcześniej najniższe klasy S1 i S2 to sejfy i kasy gabinetowe do przechowywania min. biżuterii, broni długiej i amunicji, gotówki, czy ważnych dokumentów..

W klasie zbezpieczenia 1-13 przed włamaniem produkowane są sejfy i kasy pancerne. W wskazanej normą klasyfikacji sejfy występują w I i II klasie wytrzymałości na włamanie, z kolei kasy pancerne - od II wzwyż. 

 To tyle.

Wiem, że zamiast odpowiedzieć na pytanie i rozwiać wątpliwości zagmatwałem sprawę. Ale takie są normy i nic ie poradzimy.

Pozostaje nam tylko kierować się regułą im wyższa klasa tym lepszy sejf. Jeżeli nas stać to wybieramy wyższą klasę, pozdrawiam. 

Szczegóły

Odsłony: 1042

Ocena użytkowników: 5 / 5

Cześć, dzisiaj problem związany z:
Ochrona dróg oddechowych przed pyłami, dymami i mgłami toksycznymi.
Na przykładzie wyboru ochron układu oddechowego do zagrożeń aerozolami toksycznymi, wyszczególnione są dylematy wynikające z braku trwałego układu podejścia w takiej sytuacji. Ukazana jest aluzja analizy "wskaźnika ochronności" jako podstawowego kryterium wyboru wzorowanego na NIOSH Respirator Decision Logic.

1. KRYTERIA DOBORU OCHRON UKŁADU ODDECHOWEGO

Charakterystyczna sytuacja z jaką spotykają się producenci i sprzedawcy ochron dróg oddechowych, to mail od klienta z pytaniem co ma kupić dla danego stanowiska pracy: malarza, galwanizera, spawacza, operatora maszyny rolniczej, odlewnika. Od wiedzy i doświadczenia pytającego i od wiedzy sprzedawcy bardzo często zależy życie lub zdrowie pracownika.
Poziom tej wiedzy jest często niewystarczający, a poza tym przepisy i dostępne materiały informacyjne są często niejasne i niekonsekwentne.
Zamysłem niniejszej prezentacji jest wyjaśnienie sposobu doboru ochrony przed aerozolami toksycznymi i wskazanie zarówno sprzedawcy jak i odbiorcy} na ewentualne pułapki na tej drodze.

1.1. Podział ochron układu oddechowego

Są dwa sposoby (zapewnienia pracownikom świeżego powietrza do oddychania).
Można go zaopatrzyć w:
Maskę oczyszczającą powietrze.
Maskę oczyszczającą z dmuchawą.
Przypadek drugi odrzucimy jako banalny, dysponując źródłem czystego powietrza zastanawiamy się jedynie zastanowić się czy to źródło nosić na plecach, przy pasie, czy plątającym nogi w wężu zasilającym.
Interesuje nas pierwszy przypadek.

na wstępie ustalimy rodzaje zagrożeń.
Może nim być:
1 Aerozole, areozol.
2 Pary i gazy substancji szkodliwych.
3 Aerozole oraz pary i gazy toksyczne.

Zajmiemy się zgodnie z wcześniejszym założeniem do aerozolami i ustalmy jaki rodzaj ochron dróg oddechowych można stosować:

1 Półmaski jednorazowe.
2 Maski ochronne wyposażone w filtry wymienne lub wielokrotnego użytku.

Te drugie mogą funkcjonować na zasadzie wymuszenia przepływu powietrza przez filtr :
oddechem pracownika
wentylatorem (dmuchawą)
W obu tych przypadkach możemy filtry umieścić w konstrukcji:
Ustnika - kłopotliwe i niewydajne rozwiązane.
Półmaski
Pełnej maski
Poza maską, w połączeniu z wężem.
A ponad to, ochrony z wymuszonym obiegiem powietrza mogą być oparte o budowę kaptura lub hełmu. Jak widać, istotnym czynnikiem wszystkich tych ochron są filtry.

1.2. Klasyfikacja filtrów

Podział przyjęty w Europie przewiduje trzy klasy filtrów:
P1 - filtr przeciwko pyłom, dla których NDS jest nie mniejszy od 2 mg/m3 (z wyłączeniem pyłów azbestu)
P2 - filtr przeciwko pyłom, dymom i mgłom, dla których NDS jest nie mniejszy od 0,05 mg/m3 oraz pyłom azbestu
P3 - filtr przeciwko pyłom, dymom i mgłom, dla których NDS jest mniejszy od 0,05 mg/m3 ( np filtr SECAIR 2000.10 P3 R-A)

Natychmiast po wprowadzeniu tej klasyfikacji zaczęły się niekonsekwencje w oznaczaniu wyrobów tymi klasami. Aby zrozumieć jak szkodliwa może być ona dla potencjalnego użytkownika, należy przypomnieć jaki główny parametr i jakimi metodami jest testowany przy określaniu klasy filtrów. Tym atrybutem jest efektywność filtracji. Bada się ją w Europie dwiema metodami:

Testem aerozolu chlorku sodu,
Testem mgły olejowej.

Pierwszy aerozol jest typowym aerozolem stałym: suche kryształki chlorku sodu zawieszone są w powietrzu. Zbadanie filtrów tym aerozolem odpowiada więc na kwestie jak wydajny będzie filtr przeciwko aerozolom stałym (pyły i dymy).

Drugi aerozol jest charakterystycznym aerozolem ciekłym: kropelki oleju zawieszone są w powietrzu. Test filtrów tym aerozolem odpowiada więc na pytanie, jak skuteczny będzie filtr przeciwko aerozolom ciekłym (mgła cieczy). Wymagane skuteczności dla poszczególnych klas podano poniżej.

Pojawiły się w ostatnich latach innowacyjne materiały filtracyjne, uzyskiwane z włókien sztucznych metodą wydmuchu w strumieniu gorącego powietrza (tzw. materiały pneumotermiczne). Istotnym mechanizmem filtracji jest w nich zjawisko oddziaływań elektrostatycznych pomiędzy naładowanym materiałem filtracyjnym i przeciwnie naładowanymi cząstkami aerozolu. Filtry wykonane z tego materiału są bardzo skuteczne gdy bada się je metodą chlorku sodu, szybko natomiast tracą swoje cechy filtracyjne gdy kropelki reozolu neutralizują ładunek na włóknach. Efekt ten uwidacznia się w teście mgły olejowej, ale dopiero w trakcie dłuższego testu.

Są na rynku filtry oznakowane jako P2 niewytrzymujące testu mgły olejowej.
Dla odróżnienia, czy filtry nadają się jedynie do filtracji cząstek stałych (pyłów i dymów) czy również cząstek ciekłych (mgieł) wdraża się obecnie znak rozróżniający podklasy: P2S dla pyłów i dymów oraz P2SL dla pyłów, dymów i mgieł. Co gorsza zaczyna sobie torować drogę na rynek również podklasa P3S.
Dla porównania można podać, że USA konsekwentnie trzyma się swojej krajowej systematyki filtrów i używa dodatkowych testów dla ich oceny. Klasy filtrów wg standardów USA to:

przeciwko pyłom o NDS nie mniejszym niż 0,05 mg/m3
przeciwko dymom o NDS nie mniejszym niż 0,05 mg/m3
przeciwko mgłom o NDS nie mniejszym niż 0,05 mg/m3
przeciwko pyłom, dymom i mgłom o NDS mniejszym niż 0,05 mg/m3
przeciwko pochodnym radonu
przeciwko pyłom i mgłom zawierającym azbest. Więcej na stronie https://domtechniczny.jimdo.com/bezpieczna-praca/

Koniec części pierwszej.

Szczegóły

Odsłony: 866

Ocena użytkowników: 5 / 5

INSTRUKCJA UŻYTKOWANIA ZESTAWU SECURA 2000 CHEM
Dziękujemy za zakup zestawu SECURA 2000 CHEM. Zakupili Państwo nowoczesny produkt wysokiej jakości. Prosimy zapoznać się z niniejszą instrukcją, co pozwoli Państwu właściwie użytkować zestaw SECURA 2000 CHEM.

I. ZALECENIA I OGRANICZENIA W STOSOWANIU

1. Zestaw może być stosowany jedynie zgodnie z niniejszą instrukcja obsługi.

2. Zestaw SECURA 2000 CHEM stanowi ochronę układu oddechowego przed pyłami, dymami i aerozolami ciekłymi a także parami i gazami organicznymi o temp. wrzenia powyżej 65 oC. Są to typowe czynniki występujące m.in. podczas przygotowywania i używania środków ochrony roślin, lakierowania, szlifowania, obróbki mechanicznej czy laminowania.
3. Zestaw nie chroni przed tlenkiem węgla i nie może być używany, jeżeli:
• stężenie tlenu w powietrzu jest niższe niż 17% np. w kanałach, studzienkach, zbiornikach oraz pomieszczeniach nie wentylowanych o niewielkiej kubaturze;
• zanieczyszczenia są bezwonne lub działają drażniąco na skórę i oczy;
• stężenie zanieczyszczeń jest nieznane lub przekracza poziom określony dla danych elementów oczyszczających (filtropochłaniacz 2041 A1P2 RD: 0,1% obj., 10xNDS)
• nie jest możliwe prawidłowe dopasowanie półmaski do twarzy.
4. Należy opuścić zanieczyszczony obszar i wymienić elementy oczyszczające jeżeli:
• półmaska lub elementy oczyszczające zostały uszkodzone;
• we wdychanym powietrzu czuć zapach, smak zanieczyszczeń lub wyczuwa się podrażnienie;
5. Nie należy dokonywać modyfikacji i przeróbek sprzętu.
6. Używać wyłącznie filtropochłaniaczy i części zamiennych zalecanych przez producenta zestawu.

II. SKŁAD ZESTAWU

1. Półmaska SECURA 2000 – 1 szt.
2. Filtropochłaniacz 2041 A1P2 RD – 2 szt.
3. Pierścień dociskowy – 2 szt.
4. Osłona aerozolowa – 2 + 20 szt.

III. DOBOR PÓŁMASKI

Półmaska SECURA 2000 Chem produkowana jest w dwóch rozmiarach: małym/średnim (S/M) i średnim/dużym (M/L). Dobierając zestaw dla konkretnego użytkownika należy kierować się wysokością i szerokością twarzy. Osoby o wysokiej twarzy i szczupłej budowie powinny stosować zestaw wyposażony w półmaskę rozmiaru S/M, natomiast osoby których budowa twarzy jest „pełna” powinny stosować zestaw z półmaską rozmiaru M/L.

IV. DOPASOWANIE PÓŁMASKI

1. Umieścić zestaw na twarzy tak, aby część twarzowa przykrywała nos i usta a następnie przełożyć górną część nagłowia na tył głowy. Dolną część nagłowia zapiąć na karku.
2. Naprężyć taśmy nagłowia poprzez pociągnięcie za ich końce tak, aby uzyskać pewne i wygodne dociśnięcie półmaski do twarzy.
3. Sprawdzić szczelność dopasowania zestawu do twarzy przy nadciśnieniu lub podciśnieniu.
Dopasowanie zestawu sprawdzać przed każdym założeniem oraz przed wejściem w obszar zanieczyszczony.

V. SPRAWDZENIE SZCZELNOŚCI DOPASOWANIA

W nadciśnieniu.
Położyć dłoń na pokrywie zaworu wydechowego i dokonać wydechu. Jeśli część twarzowa lekko się wydyma i nie ma przepływu powietrza pomiędzy twarzą i półmaską (przeciek), wówczas dopasowanie jest właściwe. W przypadku wystąpienia przecieku należy zmienić położenie półmaski na twarzy i/lub dopasować naprężenie taśm nagłowia tak, aby wyeliminować przeciek. Czynności te powtarzać do momentu uzyskania właściwego dopasowania.
W podciśnieniu.
Umieścić dłonie na powierzchni obu filtropochłaniaczy. Dokonać wdechu i zatrzymać powietrze na okres 5-10 sekund. Jeżeli część twarzowa zapada się lekko i nie ma przepływu powietrza pomiędzy twarzą i półmaską uzyskano właściwe dopasowanie. W przypadku wystąpienia przecieku należy zmienić położenie półmaski na twarzy i/lub dopasować naprężenie nagłowia tak, aby wyeliminować przeciek.
Czynności te powtarzać do momentu uzyskania właściwego dopasowania. Nie wolno wchodzić w obszar zanieczyszczony bez właściwie dopasowanego zestawu.

VI. SPRAWDZANIE STANU TECHNICZNEGO

Przed każdym użyciem należy sprawdzić stan techniczny zestawu. W przypadku wykrycia jakiegokolwiek uszkodzenia, zestaw lub uszkodzony element należy wymienić na nowy.
Procedura sprawdzania:
1. Sprawdzić czy korpus półmaski jest czysty i czy nie jest uszkodzony mechanicznie (rozdarty, dziurawy). Materiał musi być miękki i giętki. Zbyt twardy materiał uniemożliwia właściwe doszczelnienie półmaski do twarzy;
2. Sprawdzić poprawność zamocowania osłon i filtropochłaniaczy;
3. Sprawdzić wszystkie części wykonane z tworzywa sztucznego, czy nie mają śladów pęknięć lub oznak zmęczenia materiału;
4. Sprawdzić zawór wydechowy i zawory wdechowe, czy nie noszą śladów odkształcenia, przetarcia lub pęknięć i czy są właściwie osadzone w gniazdach;
5. Sprawdzić poprawność osadzenia uszczelek na łącznikach bagnetowych;
6. Sprawdzić taśmy nagłowia czy nie są uszkodzone i czy zachowują właściwą elastyczność.

VII. WYMIANA ELEMENTÓW OCZYSZCZAJACYCH

1. Zawsze należy wymieniać oba elementy oczyszczające.
2. Wymiany osłon aerozolowych należy dokonać po każdej zmianie roboczej lub wówczas gdy opory oddychania nadmiernie wzrosną (występują trudności oddychania). Jeżeli opory będą nadal za wysokie należy wymienić oba filtropochłaniacze.
Wymiana osłon aerozolowych:
1. Zdjąć pierścień dociskowy z filtropochłaniacza.
2. Zdjąć zużytą osłonę a w jej miejsce włożyć nową.
3. Założyć pierścień dociskowy zwracając uwagę na właściwe dociśnięcie osłony.
Wymiana filtropochłaniaczy:
1. Zdjąć pierścień dociskowy i zużytą osłonę z filtropochłaniacza;
2. Odłączyć filtropochłaniacz od półmaski obracając go w kierunku odwrotnym do obrotu wskazówek zegara;
3. Zamontować nowy filtropochłaniacz i osłonę;
4. Założyć pierścień dociskowy zwracając uwagę na właściwe dociśnięcie osłony. dane ze strony http://poradniktechniczny.weebly.com/home/category/jak-bezpiecznie-pracowa263

VIII. PRZECHOWYWANIE I KONSERWACJA

Zestaw należy przechowywać w opakowaniu produkcyjnym lub innym opakowaniu zapewniającym ochronę przed uszkodzeniami mechanicznymi, w miejscach suchych, pozbawionych szkodliwych par i gazów substancji toksycznych lub wydzielających nieprzyjemne zapachy. Zestaw zachowuje parametry użytkowe przez okres 3 lat przechowywania w opakowaniu fabrycznym.
Konserwacja:
1. Po każdym użyciu zaleca się wytarcie półmaski czystą, wilgotną ściereczką;
2. W przypadku bardziej dokładnego czyszczenia należy najpierw odłączyć elementy oczyszczające;
3. Umyć półmaskę i pierścienie używając ciepłej wody z mydłem (< 50 oC), spłukać czystą wodą i przetrzeć miękką ściereczką. Nie stosować środków zawierających lanolinę, oleje albo rozpuszczalniki;
4. Sprawdzić stan techniczny półmaski (patrz pkt. VI). Wadliwe części wymienić na nowe.